இதற்கு தானே ஆசைப்பட்டாய் ஃபூகி

 

இது 17ம் நூற்றாண்டில் நடந்த உண்மைச் சம்பவம். (An excerpt from "Proof! How the World Became Geometrical", by Amir Alexander, 2019) வாய்ப்பு கிடைத்தால் இந்த புத்தகத்தை தவறாது படிக்கவும். Geometry பற்றிய பல சுவையான தகவல் இடம்பெற்றுள்ளன.

 

*****

1661... பிரான்சு...

தீர்ப்பு - நிதியமைச்சர் நிக்கோலஸ் ஃபூகி-க்கு மரண தண்டனை.

குற்றம் - கருவூலத்தைக் களவாடி தோட்டம் கட்டியது.

ஆனால் உண்மை என்னவோ  - ஃபூகி, தான் கட்டிய தோட்டத்தை அரசருக்கு காண்பித்தது.

அரசருக்கு தோட்டத்த காண்பித்தது குற்றமா? - உங்கள் மனவொலி கேட்கிறது.

அதன் அழகிய வடிவயியல் (Geometry) சிக்கலாகி போனது.

மிதமான வானிலை அது. ஆகஸ்ட், 17, 1661ம் ஆண்டு. 23 வயதே நிரம்பிய இளம் பிரெஞ்சு மன்னன் 14ம் லூயி (Louis XIV) அலங்கரிக்கப்பட்ட தன்னுடைய வண்டியிலிருந்து இறங்குகிறார்.

இறங்கிய இடம் பாரிசிலிருந்து 55 கிமீ தூரத்தில் இருந்த இன்னும் கட்டி முடிக்கப்படாத ஒரு மாபெரும் மாளிகை. அந்த மாளிகையின் சொந்தக்காரரான நிக்கோலஸ் ஃபூகி (Nicolas Fouquet) பிரெஞ்சு கருவூலத்தின் அமைச்சர். அந்த மாளிகையின் பெயர் வூ லீ வீகான்ட் (Château de Vaux-le-Vicomte) அரண்மனை.

அரசர் லூயியை வியக்கத்தக்க வகையில் வரவேற்று அசத்தினார் ஃபூகி. தனது கனவு அரண்மனையை முதலில் காண்பித்தார். அங்கிருந்து நடந்து வந்து பெரிய வாயிலை அடைந்து தனது தோட்டத்தை காண்பித்தார். அந்த பரந்த தோட்டமானது நடைபாதையால் இரண்டாகப் பிரிக்கப்பட்டு அழகிய குளங்களையும் குட்டைகளையும் கொண்டு இருந்தது. ஆங்காங்கே இருந்த மரங்களை, செடி கொடிகளை காட்டி பெருமை பொங்க பேசினார் ஃபூகி. அதோடு நிறுத்தியிருக்க வேண்டும்.

அரசரை அரண்மனை மேல்தளத்திற்கு அழைத்து மொத்த தோட்டத்தின் பரந்த அமைப்பைக் காட்டி, அதன் வடிவயியலை (geometry) விவரித்தார் ஃபூகி.

"அரசே! தோட்டத்தை சுற்றி பார்க்கலாமா?" - ஃபூகி.

மறுநாள் அரசர் தலைநகருக்குப் புறப்பட்டுச் சென்றார். சரியாக 3 வாரங்கள் கழித்து ஃபூகியை நான்ட் (Nantes) என்ற நகருக்கு அரசு பணி நிமித்தம் அழைத்துச் சென்ற லூயி, ஃபூகியை அங்கே சிறை வைத்தார்.

தீர்ப்பு - கருவூலத்தை களவாடி தனக்கான அரண்மனைத் தோட்டத்தை காட்டியதால் ஃபூகி-க்கு மரணதண்ட னை.

ஃபூகி - சிறு வயதிலிருந்தே லூயியின் நண்பர். பல வெற்றிகளை குவித்தவர். பெல் தீவை (Belle - Isle) கைப்பற்றியவர். செல்வந்தர். தனக்கென வணிக கப்பல்கள் பல கொண்டவர். இத்தகைய தனித்திறன் கொண்டிருந்த ஃபூகியின் நிலைமை ஏன் இப்படி ஆனது?

லூயியும் வஞ்சம் தீர்ப்பவரல்லர். தன்னுடைய ஆட்சிக்கு எதிராக எழுந்த தளபதி கோண்டே (General Conde)ஐ மன்னித்து விடுவித்தவர்.

ஃபூகியை சிறையிலிட்ட கையோடு தலைநகர் பாரிசுக்கு அருகில் தன் வேர்சை அரண்மனையை (chateau de versailles) விரிவாக்கும் பணியை துவக்கினார் லூயி. ஃபூகியின் வூ லீ வீகான்ட் அரண்மனையில் இருந்த பொருட்களை வேர்சைக்கு இடமாற்றினார்.

ஃபூகியின் அரண்மனையை கட்டிய வல்லுநர்களை, ஓவியர்களை தன்னுடைய அரண்மனையை கட்ட கூட்டிச் சென்றார். முக்கியமாக அந்த தலைமை தோட்ட அலுவலர் ஆன்ட்ரே நோட்ரே (Andre Notre)ஐ தங்கத் தாம்பாழ தட்டில் வைத்து அழைத்து சென்றது தான் ஹைலைட். அதோடு ஃபூகி தோட்டத்தின் முடிவில் விளிம்பில் வைக்கப்பட்டிருந்த ஹெர்குலிஸ் சிலையையும் நகர்த்திச் செல்ல முற்பட்டார்.

இதை எல்லாம் நீங்கள் படித்துவிட்டு லூயி ஏதோ அரசவையில் அமர்ந்து கொண்டு வேலையற்று ஈ ஓட்டிக்கொண்டிருந்ததாக நினைக்கவேண்டாம். தன் அமைச்சர்களை ஒருங்கிணைத்து ப்ரோடஸ்டன்ட் பிரிவினையாளர்களையும் மற்ற பிரபுகளையும் அடக்கும் வேலையை தொடர்ந்து நடத்திக் கொண்டிருந்தார்.

அதோடு அண்டை நாடுகளுடன் கடும் போர். இடையிடையே காலை வாரும் கூட்டங்களை கண்டறிந்து களைவது.

இத்தனை அழுத்தம் மிகு பணிகளிடையே போயும் போயும் தோட்ட வேலையில் மெனக்கெட்டது ஏன்?

காரணம், அன்றைய காலத்தில் இருந்த வடிவயியல் மீதான தாக்கம். சரி அப்படி என்ன தான் இருந்தது ஃபூகி கட்டிய அரண்மனையில்?

அந்த காலகட்டத்தில் அப்படி ஒரு அரண்மனை/ தோட்டங்கள் இருந்ததில்லையா? பல இருந்தன. அன்றைய இந்தியாவின் தாஜ்மகால், பண்டைய இந்தியாவின் / சீனாவின் அரண்மனைகள் என்று பல இருந்தன.

ஏன், பாரிசைச் சுற்றியே ட்யூலரி, லக்சம்பர்க் தோட்டங்கள் என்று பல இருந்தனவே? ஆனால் ட்யூலரி ஒரு செவ்வகத் தோட்டம். எங்கு நோக்கினும் செவ்வகங்கள். ஒரு இடத்தில் நீங்கள் நின்றால் மற்ற இடங்களில் கவனம் செலுத்தமாட்டீர்.

லுக்சம்பர்க் தோட்டம் ஒரு வித்தியாசமான வடிவில் இருக்கும். விளிம்பில் நின்றால் நடுவில் உள்ள தோரணங்களையும் அரண்மனையையும் காண இயலாது. ஆனால் ஃபூகி அமைத்த வூ லீ வீகான்ட் தோட்டம் அப்படி அல்ல.

எல்லாமே ஒன்றைத் தொட்டு ஒன்று என தொடர்புடையதாக (composition) தான் இருக்கும். அவற்றை தொடர்ச்சியாகத் தான் பார்க்க இயலும். ஒரு பகுதியை மட்டும் தனித்து காண்பதில் சுவை இருக்காது.

அக்காலகட்டத்தில் மறுமலர்ச்சி கலைகள் (Renaissance Arts) மிகவும் பிரபலம். 2Dயில் 3D காட்சிகள் (perspective) வைத்து வரைவது வழக்கம். டாவின்ச்சி ஆரம்பித்து வைத்த கலை என்று கூறுவர். அது வடிவயியலைக் கொண்டு சீரான அமைப்பில் இருக்கும்.

அதில் தூரத்தில் உள்ள புள்ளிப் பகுதி (vanishing point) என்ற பகுதி தான் முதன்மை. அந்த புள்ளிப் பகுதியில் தான் பேசு பொருளை (கதாநாயகர்களை / கடவுளை) வரைவார்கள்.

வூ லீ வீகான்ட் அரண்மனையில் இருந்து பார்த்தால், தோட்டத்தில் விளிம்பில் - (vanishing point)ல் - ஓவியம் இருக்குமாறு பூக்களை கொண்டு வரையலாம் என ஒரு ஓவியர் ஐடியா கொடுக்க...

உடனே ஃபூகி, "போயா! இரட்டை பரிமாண படமா? நான் அந்த vanishing pointல் முப்பரிமாண சிலை வைக்க போகிறேன்" என்று கூறி அங்கு வைத்தது ஹெர்குலிஸ் சிலையை.

ஆகஸ்ட் 17, 1661. அரசரை அரண்மனை மேல்தளத்திற்கு அழைத்து மொத்த தோட்டத்தின் பரந்த அமைப்பைக் காட்டி, அதன் வடிவயியலை (geometry) விவரித்தார் ஃபூகி. "அரசே! தோட்டத்தை சுற்றி பார்க்கலாமா?" - ஃபூகி.

லூயி அரண்மனையில் இருந்து பார்த்தது, நடுவில் இருந்த நடைபாதை. அதன் முடிவில் அளவெடுத்து வரைந்தாற் போல் வட்டவடிவ குட்டை. அதனையும் தாண்டி செவ்வக வடிவ குளம். எல்லாம் ஒரே தளத்தில் சென்று vanishing point ல் முடிந்தது. அங்கு ஒரு ஆள் உயரம் போல் தோன்றும் ஹெர்குலிஸ் சிலை. பார்க்க அரை கிமீ தொலைவு இருந்தது.

'இதற்கா ஃபூகி இவ்வளவு பில்ட் அப் கொடுக்கிறான்?' - என்ற எண்ணம் லூயி மனதில் ஓடியது.

"சரி வா ஃபூகி நடக்கலாம்" என்றார் அரசர்.

அந்த நடைபாதையின் இருபுறமும் அழகிய மரங்கள். தரையில் பூக்களால் பல வடிவங்களில் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்தது. ஆனால் நடக்க நடக்க பாதை நீண்டு கொண்டே போனது.

"அட..." ஆச்சர்யம் அடைந்தார் லூயி. மாளிகையிலிருந்து பார்த்த வட்டவடிவக் குட்டை அருகே வரவர நீள்வட்ட வடிவிற்கு மாறியது. இது என்ன பெரிய விந்தையா என்று எண்ணிக் கொண்டிருக்கும் போதே திடீரென படியும் அதன் கீழே குறுக்காக ஓடையும் சென்றது. அது மாளிகையில் இருந்து கண்ணுக்குத் தெரியவில்லை. அந்த எங்கு தோன்றி எங்கு மறைகிறது என்றும் தெரியவில்லை.

"பரவாயில்லையே" என்று ஆச்சர்யம் கலந்த குழப்பத்துடன் நடந்தார் லூயி.

மாளிகையிலிருந்து பார்த்த செவ்வகக் குளம் சிறிது சிறிதாக சதுர வடிவில் காணப்பட்டது. ஆச்சர்யம் மேலிட மேலும் நடந்து சதுரங்க குளத்தை கடந்த பின், படிக்கட்டுகள்.

ஃபூகி அழைத்தார், "அரசே சற்று பின்னால் திரும்பி பாருங்கள்"

கிட்டத்தட்ட 400 மீட்டர் தொலைவில் இருந்த அரண்மனை முழுதும் நீரில் எதிரொளித்தது. அந்த கணம் தான் லூயி மனதில் முதல் பொறாமை பொறி பற்றியது.

"அரசே, டிஸ்கார்டஸ் விதியாம். அரண்மனையின் படுகோணமும் எதிரொளிப்புக் கோணமும் இந்த இடத்தில் சமமாக உள்ளன".

ஆச்சர்யம், அதிர்ச்சி, குழப்பம், பொறாமை இவற்றுடன் நடக்க நடக்க தான் நினைத்ததை விட பெரிய தோட்டம் என்பதை உணர்ந்தார். பாதை கீழிறங்கி திடீரென்று அதிக சரிவில் மேலெழுந்தது. அங்கு ஹெர்குலிசின் சிலை 6மீ உயர்த்தில் நின்றது.

"அரசே இது யூக்ளிடின் ஒரு விதியாம். பார்வை மட்டத்திற்கு கீழுள்ள தளம் தூரத்தில் மேலெழுந்தவாறு தெரியுமாம்".

(ஹெர்குலிஸ் vanishing pointஐ அரண்மனையில் இருந்து பார்த்தால், There is an optical effect based on the 10th theorem of Euclid’s Optics - “the most distant parts of planes situated below the eye appear to be the most elevated.”)

பொறாமை தீ கபகப என்று பற்றி எரிய ஹெர்குலிசின் சிலையை பார்த்துக்கொண்டிருந்தார் லூயி.

"அரசே... அப்படியே திரும்பி அரண்மனையை பாருங்கள்."

அவ்வளவுதான் தன்னுடைய மொத்த கிரீடமும் கழன்று விழுவதை உணர்ந்தார் அரசர் லூயி.

மனதில், 'இது நாம் நடந்து வந்த பாதை இல்லையே? வரும்போது ஒற்றை நடைபாதை தான் முதன்மையாக தெரிந்தது. இப்போ மொத்த இடமும் அகலமாக அல்லவா தெரிகிறது?'

பொய் தோற்றத்தின் மொத்த உருவமாக இருந்தது அந்த அரண்மனை.

'ஒரு அமைச்சரின் அரண்மனையே இப்படி என்றால், தான் கட்டிக்கொண்டிருக்கும் வேர்சை அரண்மனைக்கு என்ன மதிப்பு? அனைத்து சிறப்புகளும் இங்கேயே இருந்து விட்டால் அரசனின் மாளிகையில் என்ன சிறப்பம்சம் இருக்க போகிறது?' என்று எண்ணியவாறு லூயி கேட்டார்,

"ம் ! இதன் மூலம் நீ என்ன சொல்ல வருகிறாய் ஃபூகி ?"

(நம்ம மனவொலி - "யோவ், ஃபூகி வாய மூடிட்டு சும்மா இருய்யா. ஏற்கனவே உன் நாக்குல சனி, நீ கட்டுன அரண்மனையை விட பெரிய அரண்மனையா கட்டி உட்கார்ந்து இருக்கு. வாய மூடுயா")

16ம் நூற்றாண்டில் ஒரு புதிய ட்ரெண்ட் உருவாகியிருந்தது. அதாவது வடிவயியலை பிரபஞ்சத்துடனும்(universe), ஆன்மீகத்துடனும் (spiritual), மீமெய்யியலுடனும் (metaphysics) இணைத்து அதற்கு ஏற்ப கருத்துகளை உரைப்பது.

சில வடிவமைப்புகள் புனிதமாகக் கருதப்பட்டன. (இதன் வழிவந்தவை தான் ஃப்ரீமேசன், இல்லுமினாட்டி & நைட் டெம்ளர்கள் குழுக்கள்).

லூயிக்கும், ஃபூகிக்கும் அன்றைய அறிஞர்களுக்கும் அத்தகைய நம்பிக்கைகள் இருந்தன. இயற்கை, சமூகம், நாடு மற்றும் உலகம் ஆகியன வடிவயியல் சார்ந்து ஒழுங்கான அமைப்பில் ஒத்திசைந்து உள்ளன - என்ற நமபிக்கை தான் அது.

"அரசே... இந்த தோட்டத்து வடிவயியல் அகில அண்ட சராசரங்களை எதிரொளிக்கிறது. அவை அனைத்தையும் இங்கே உள்ளடக்கிவிட்டேன். விளிம்பில் உலகைத் தாங்கிய ஹெர்குலிஸை நிறுவியுள்ளேன்." - என்றார் ஃபூகி.

முடிஞ்ச்! 14ம் லூயி இதனை 'தன்னுடைய பரந்த பேரரசுக்கு தன் கண் முன்னே தனக்கு கீழ் பணியாற்றும் சாதாரண ஒரு அமைச்சர் வைத்த மிகப் பெரிய அச்சுறுத்தல்' என்று எடுத்துக்கொண்டார்.

தீர்ப்பு - கருவூலத்தை களவாடிய ஃபூகி-க்கு மரணதண்டனை. அரசு உயர் பதவிகளில் இருந்த நீதிபதி, மற்ற அமைச்சர்கள் ஆகியோர் உதவியுடன் தன்னை நாடு கடத்த மிகவும் வேண்டினார் ஃபூகி.

"தங்களை கொல்லத் துணிந்த தளபதி கோண்டேவையே மன்னித்து வாழ்வளித்தீர். எனக்கு கருணை கருணை காட்டக் கூடாதா மன்னா? கண்காணாத இடத்திற்குச் சென்று விடுகிறேன்" - ஃபூகி.

லூயியின் எண்ணமோ, 'தளபதி தலையெடுத்தால் அடக்கிவிடலாம். ஆனால் ஃபூகியை விடுவித்தால்? அவன் ஏதோ ஒரு கண்காணாத இடத்திற்குச் சென்று அங்கும் இது போன்று ஒரு அரண்மனை தோட்டம் அமைத்தால்? வரலாற்று பிழையாகிவிடுமே? என்ன செய்யலாம்?' என்று யோசித்தார் லூயி.

நீண்ட விவாதத்திற்குப் பிறகு ஆல்பைன் கோட்டையில் ஆயுள் முழுக்க கைதியாக இருக்குமாறு உத்தரவிட்டார். ஃபூகியின் மனைவிகூட ஒருமுறை தான் சென்று ஃபூகியை சந்தித்தார்.

19 ஆண்டுகளுக்கு பின் (1680) அருகில் யாருமற்று தனிமையில் மாண்டார். அவர் தன் கனவு அரண்மனையை காணாமலேயே.

இதற்கு தானே ஆசைப்பட்டாய் ஃபூகி?